Tag Archief van: mobiele poppenkast

Wat veel gebruikt wordt slijt

Al enige tijd had ik het gevoel dat er iets niet meer helemaal in orde was met de mobiele poppenkast. Je ziet en merkt er aan de buitenkant niets van. Toch kreeg ik de indruk
dat er her en der planken van het houten frame waar de kast van gemaakt is los begonnen te zitten. Aan de binnenzijde had ik al de tweede bovenlat provisorisch vastgemaakt met gaffertape.
Toch de mobiele poppenkast maar eens aan een nadere inspectie onderworpen.

Stof van poppenkast houdt boel bij elkaar

Om het te controleren moeten de doeken van de poppenkast worden losgemaakt.  Zorgvuldig en voorzichtig de nietjes waarmee de doeken vastzitten lospeuteren.  Een buigtangetje met smalle bek biedt dan uitkomst. Hiermee kom je makkelijk onder het nietje en wip je hem er zo uit. Ook de mooie sierrand moet worden losgemaakt. Toen de bovendoek (het dak) er voor een deel af was bleek dat de tweede bovenlat geheel los was geraakt. Ook de voorste lat zat los en de achterlat  van de bovenkant was de schroef ook los van gegaan.

De achterkant was zo weer vastgezet. Bij de voorste lat moest ik toch echt twee nieuwe gaten priemen om de schroef te kunnen verplaatsen. De plek waar ze zaten was zo groot geworden dat de schroeven geen grip meer hadden in het hout en kon je de lat zo weer lostrekken.  Bij de tweede bovenlat was dat nog niet het geval. Die kon ik gewoon weer vastschroeven.

Zo zie je maar dat de doeken van de kast ook de kast bijeen houden als de latten niet meer goed vastzitten. Nu zit alles weer goed in elkaar. Nadat alle schroeven zijn vastgedraaid, ook die van de speelplank, weer keurig de doeken op hun plaats gedaan en de boel weer met het nietpistool, de tacker, vastgeniet.

Voorlopig kan de mobiele poppenkast er weer even tegen.

 

 

Begin september kreeg ik van Bubbles & More uit Bilthoven een verzoek. Een verzoek of ik van september tot en met maart iedere laatste zondag van de maand bij hen een voorstelling kan komen spelen. Dat lijkt me wel leuk maar wat voor een soort winkel is het dan? Vanaf de foto op Streetview lijkt het toch een hele kleine zaak. Voordat we verder met elkaar in zee gaan toch maar eerst eens even langsgegaan.

Nu is die kleine zaak van de foto maar schijn. Want achter de gevel gaat toch wel een enorm pand schuil die uit diverse onderdelen bestaat. Want naast de horeca is het ook een B&B, bakkerij en bloemist en woonaccessoires winkel. Tijdens ons toch wel korte gesprek hebben we afgesproken dat ik op 25 september een keer kom spelen. Ook in oktober en november kan er een voorstelling plaatsvinden. Maar dan twee maanden niet omdat dan de winkel dicht is vanwege de feestdagen.

Wie weet is dit het begin van een nieuwe vaste speelplek.

Overigens is de toegang gratis en is aanmelden voor de voorstelling nu nog niet nodig.

De voorstellingen die ik er zal spelen speel ik met de mobiele poppenkast en duren een half uurtje.

Tim op Kleine BeerVoor de Voorleesdagen 2022 pas ik ‘De Noorderkroon is zoek’ aan. Normaal gesproken speel ik deze voorstelling in de grote poppenkast. Sinds ik een sterrendoek heb overgenomen van een collega, zelfs met twinkelende sterren op de achtergrond. Waar voorheen een decor hing met alle sterrenbeelden die in de voorstelling voorkomen. Nu ga ik er voor zorgen dat deze voorstelling voortaan ook de mobiele poppenkast gespeeld kan worden. Ook in de mobiele kast komt iets met lichtjes. Kerstverlichting op batterijen. Tussen de twee doeken waar ik doorheen kijk in.

Ik maak geen nieuwe voorstelling die gaat over het prentenboek van het jaar 2022 ‘Maar eerst ving ik een monster’. Vooral omdat de strekking van het verhaal min of meer hetzelfde is als mijn voorstelling met Tim. Bovendien is de toekomst door de gezondheidscrisis en een zeer onvoorspelbare overheid met de steeds veranderende leefregels erg onzeker. Dan vind ik investeren in iets nieuws moeilijk in te schatten. Vandaar een aanpassing naar de mobiele poppenkast. Een oude voorstelling, ooit gemaakt voor de Kinderboekenweek met als thema de nacht, in een nieuw poppenkastjasje.

Rugzakframe tentipiEen jarenlange zoektocht is ten einde gekomen. Eindelijk een nieuw rugzakframe gevonden. In de mobiele poppenkast zit een rugzakframe. Die had ik gekregen van een collega die er twee bij de kringloopwinkel zag staan.

Het was een tweedehandsje en je kon zien dat hij flink gebruikt was. Voor een mobiele poppenkast nog goed genoeg.

Periode van voor het rugzakframe

Voordat ik een rugzakframe ging gebruiken had ik ook al de mobiele poppenkast. Ik had de mobiele kast even te leen van een andere collega  om op de Nationale Onderwijs Tentoonstelling in te kunnen vallen voor haar. Omdat ik er brood in zag heb ik toen de hele poppenkast opgemeten. Zo kon ik mijn eigen versie maken.

Om hem te kunnen dragen zaten er schouderbanden in gemaakt van pilotenband (autogordel is daar ook van gemaakt) en aan de achterkant zat een stok die je door de riem van je broek moest wurmen. De poppen had ik aan touwtjes voor mijn neus hangen. Je kunt je wel voorstellen dat het niet erg comfortabel was. Daar kwam verandering in toen die collega een rugzakframe vond bij de kringloopwinkel.

De zoektocht

Omdat het rugzakframe van de kringloopwinkel ook al was het een hele verbetering ten opzichte van een stok in de achterkant van je broek, kon ik merken dat een nieuw frame op den duur geen overbodige luxe zou zijn. Dan ga je zoeken op het internet.

Al snel kwam ik er achter dat de rugzakken van tegenwoordig geen los frame meer hebben. Het frame zit bij de rugzak ingebouwd.  Toch weer aangewezen op de kringloopwinkel voor een nieuw tweedehands exemplaar?

Ik gaf de moed niet op. Hoera! een los frame. Gebruikt door brandweerlieden om een zuurstoffles op te kunnen dragen. Zeer solide en daardoor zwaar. Het plateautje waar de fles op kan rusten was niet inklapbaar.

Dan toch maar door met hetgeen ik al heb. Ondertussen is het binnenwerk dat van hout is al een aantal keer aangepast en vervangen. De constructie van het houten raamwerk werd ook steeds steviger. Alleen de banden van de het frame werden wel steeds slechter en het schuimrubber in de schouderbanden was ook niet helemaal je van het meer.

De sportschool

Wat heeft de sportschool nu met een rugzakframe te maken? Daar wordt voor een oefening een harnas lees: soort van rugzakframe gebruikt met bovenin een cilinder waar water in kan. Best een pittige oefening. Toen dacht ik als ik nu die cilinder weglaat heb ik een prachtig harnas/frame voor mijn mobiele kast. Ik bezocht de site van de maker van het harnas met watercilinder en zocht ook op het woord harnas, valharnas want, soms als je een ander woord gebruikt komt juist hetgeen boven drijven wat je nodig hebt. Zo kwam ik op de term rugzakharnas uit en zocht natuurlijk ook op rugzakframe.

De oplossing

Toen was daar ineens het frame van Tentipi. Een firma die tenten verkoopt en om hem te kunnen vervoeren mijn nieuwe frame verkoopt. Een zeer comfortabel rugzakframe met vele verstel mogelijkheden. Maar hoe krijg je zo’n nieuw frame dan weer ongeveer op dezelfde hoogte en plek in het houten raamwerk van de kast. Na veel passen en meten is het uiteindelijk gelukt. Voorlopig kan ik er weer even tegen en is het spelen in deze kast een stuk aangenamer geworden.

Als een van de weinige beroepspoppenspelers speel ik nog steeds in een poppenkast. De meeste collega’s zijn uit de kast gekomen en spelen op een tafel of in een (groot) decor. Waarom ik dan (nog) niet?

Spelen in een poppenkast biedt veiligheid. Als het goed is ziet niemand je en dat is wel zo prettig.  Spelen in een poppenkast heeft het grote voordeel dat je niet zo afhankelijk bent van de omgeving waarin je staat. Het theatrale speelt zich immers af  in de poppenkast en hoef je geen grote zwarte lappen mee te nemen om de omgeving van de speelplek of achtergrond mee af te dekken omdat, bijvoorbeeld het wandrek anders een verstoring geeft in je speelruimte. Bij een poppenkast heb je dat probleem niet. Je kijkt als het ware in een andere wereld die gevangen zit in de poppenkast.

Een ander groot voordeel is dat je niet veel opslagruimte nodig hebt om je poppen en decors kwijt te kunnen. Speel je in een decor heb je vaak toch grote decorstukken nodig om je verhaal te kunnen vertellen.  Die moet je toch als je niet speelt ergens laten.  Collega’s die in zichtbaar spelen in een decor hebben vaak veel meer spullen bij zich dan ik met mijn poppenkast.

Ook vind ik het belangrijk dat poppenspel ook nog steeds in een poppenkast te zien blijft. Dat het publiek niet ziet dat ik de poppen aan het bespelen ben. Dat het net lijkt of de poppen echt onafhankelijk levende wezens zijn. Vooral dat vind ik er heel erg leuk aan. Langzaam is deze vorm van poppenspel toch aan het verdwijnen. Jonge collega’s kiezen er voor om niet meer in de kast te spelen. Spelen in een poppenkast kan fysiek zwaar werk zijn. Zeker als je iedere voorstelling met je handen boven je hoofd aan het werk bent. Daar heb ik afwisseling in gevonden door voorstellingen te spelen in de mobiele poppenkast. Dan speel je meer voor je gezicht dan boven je hoofd.

Bij het schimmentheater speel ik min of meer wel zichtbaar. Omdat ik dan achter het scherm sta en je mij kan zien. Maar spelen in de poppenkast blijft leuk. Vooral de verwondering van kinderen als je weer uit de kast stapt na het poppenspel. Dat ze verbaasd zijn dat ik het allemaal in mijn eentje heb gedaan.

 

mobiele kast nieuw frame Zoals je op de foto kan zien ziet het nieuwe frame (linker foto) er  een stuk steviger uit dan het oude frame (rechter foto). Toen het nieuwe frame, waar ook nog een paar aanpassingen aan moesten worden gedaan, geschilderd was, was tijd om de doeken van het oude frame af te halen.  Er kwam een half kapot frame uit tevoorschijn.

Tussentijdse reparaties

Het oude frame had een al een paar keer een kleine reparatie gehad. Zo is de bovenste balk aan de voorkant in zijn geheel vervangen en de onderste achterbalk ook. Het kleine balkje bij de speelopening had het ook al een keer begeven en is vervangen door een nieuw stukje hout.

Toen de doeken er af waren bleek dat veel balkjes bijeen werden gehouden door de doeken. Was op sommige punten het hout gespleten en zaten de schroeven los. Het is een wonder dat hij niet tijdens een voorstelling al een keer in elkaar is gestort.

Nieuwe frame

Bij de eerste versie van deze poppenkast had ik nog een stok achter op mijn rug en hing de kast op mijn schouders met pilotenband. (Autogordels zijn er ook van gemaakt.) Toen verscheen er een rugzakframe in de kast. De latjes waren dun  en het toneeltje kon ik nog inklappen met een scharnier.  Hierdoor ging na verloop van tijd het toneeltjes steeds verder naar beneden hangen, wat ik weer corrigeerde met een haakje en oog.

Bij het frame wat er op volgde en het zo’n dikke 10 jaar heeft volgehouden heb ik het toneeltje vast gemaakt aan de kast door het uit een stuk te laten bestaan. Bij het nieuwe frame heb ik dat doorgevoerd, alleen zijn nu de balken wat dikker en ook zijn de planken wat breder. Hij is hierdoor ook wat zwaarder geworden. Wat nieuw is bij dit frame is het speelplankje. Dat had de vorige versie nog niet. Ik had een speciaal stuk karton als ik een speelplankje nodig had.

Onzichtbaar

In eerste instantie had ik een doorzichtige blauwe doek voor mijn gezicht. Ik kon alles goed zien en van de andere kant kon je mij nauwelijks zien. Toch was dit brandbaar materiaal en het was synthetisch. Via Showtex uit Soest ben ik er achter gekomen dat er doorzichtig doek bestaat dat Gobelin Thule heet. Dat is ook doorzichtig en als er strijklicht op valt ben ik niet te zien. Schijnt de zon of een spot recht op je gezicht dan kan iedereen je wel goed zien. Daarom zitten er nu twee stukken  Thule voor mijn gezicht. Waardoor ik nauwelijks nog te zien ben. Die twee stukken Thule zijn geleverd door Theatex uit Vinkeveen. Het waren stukjes afval voor hen en kreeg ze daarom gratis.

 

Nu maar hopen dat het nieuwe frame ook weer net zo lang meegaat.

 

De mobiele poppenkast wordt zoveel gevraagd en daardoor zoveel gebruikt dat het binnenwerk van de poppenkast hoognodig aan vervanging toe is. Doordat de kast mobiel is beweegt ook het houten frame wat in de kast zit ook en daar heeft het hout van te lijden. Vooral op sommige verbindingspunten  is de kast zwak geworden en wordt het geheel door de bekleding in bedwang gehouden. Gelukkig kan ik daardoor de kast nog steeds gebruiken maar schroefjes opnieuw aandraaien helpt niet echt meer.

Daarom gaat er een nieuw binnenwerk voor de kast worden gemaakt. De afmetingen blijven wel hetzelfde.

Brinkhorst 10 jaar Het weekend van 6 en 7 oktober 2018 was een echt jubileumweekend. Op zaterdag speelde ik een korte voorstelling ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van Natuurboerderij de Brinkhorst. Ik speelde met mijn schimmentheater ‘De raaf en de vos’ en ‘De gebroken brug’.  De kinderen en ook de volwassenen genoten van de twee korte schimmenspelletjes. Na afloop kwam een vader met een klein meisje op de arm even achter het scherm kijken. Hij had vroeger toen hij klein was een papieren theater gehad en wilde even de techniek aan de achterkant van het scherm zien.

Daarna moest ik als een speer naar het volgende optreden. Een dubbele verjaardag in Baarn. Een jongen en een meisje vierden samen in de speeltuin, die was afgehuurd, hun verjaardagsfeest. Daar speelde ik met de mobiele kast ‘Bennie Billenbijter’

Op de zondag was ik te gast bij Club Pellikaan. Voorheen de Pellikaan Health & Racquet Club. Dit sportcomplex bestaat net als mijn poppentheater 25 jaar. Toen het nog de oude naam had in 2006, heb ik bij deze sportclub onderdak gevonden toen mijn avontuur bij het DrakenNest was afgelopen. Lang heeft die samenwerking niet geduurd. Toen het seizoen afgelopen was kon ik mijn biezen pakken. Het management was veranderd. Het was best wel vreemd om na 12 jaar er weer voet over de drempel te zetten. Ik speelde in het restaurant ‘Wil jij mijn mama zijn?’ het was een groot succes. De kinderen lachen zo nu en dan helemaal in een deuk van het lachen. Over twee weken zijn de oudere kinderen van de Kinderclub aan de beurt. Dan speel ik ‘De regenboogdraak’.

Het was een feestelijk weekend.