Vandaag voor de 2e keer Land zonder Lied gespeeld. Dit keer op OBS de Meander in Amersfoort.  Zo’n 60 kleuters hebben de voorstelling gezien.  Een andere versie dan die we speelden bij de Molenweide in Den Haag. Want we hebben de voorstelling op bepaalde punten aangepast na onze evaluatie van de voorstelling. Muziekstukjes iets eerder beginnen en daar door langer laten klinken. Meer grapjes, meer humor. We waren iets te serieus. De nadruk lag te veel op het educatieve aspect. Ook was er wel heel veel tekst Met deze nieuwe versie is dat allemaal veranderd en het werkt!  De prinses is niet meer zo braaf en voorbeeldig. Ze daagt nu haar broer uit en dat heeft tot gevolg dat hij het land wordt uitgezet en dat de koning daardoor verdrietig en somber wordt. De prinses gaat daarom op pad om haar fout weer recht te zetten. Gelukkig loopt het helemaal goed af. De kinderen van de Meander deden heel leuk mee. Reageerden op de juiste momenten en waren stil als dat nodig was. Binnen twee tellen hadden ze het liedje onder de knie.  Heel verrassend was dat de poppenkast door het lokaal om de kinderen heen ging lopen. Na afloop bedankten ze zelfs voor het liedje. Een jongetje was wat minder enthousiast. Die had graag gewild dat het in het Engels was. Nu kon hij het niet zo goed volgen. Hij is nog niet zo lang in Nederland.

Naar aanleiding van deze voorstelling moeten we nog een paar kleine puntjes op de i zetten en gaat het motief van de koning om het zingen te verbieden nog veranderen. Nu heeft hij een economisch motief.  Als je zingt werk je niet en wordt er geen geld verdient. Dat wordt zingen is verboden omdat het te veel aan de koningin doet denken die zo mooi zingen kon toen ze nog leefde. Een emotioneel motief.  Ik denk dat het verhaal dan nog wat in kracht toeneemt. Ik ben benieuwd naar de volgende keer.

Na ons avontuur op 24 mei bij Stadsboerderij Molenweide in Den Haag zijn Ineke Opstal,  Anja van den Bedem en ik weer met elkaar om de tafel gaan zitten om dit optreden met elkaar te bespreken. We hadden een aantal omstandigheden die het er voor ons niet makkelijker op maakte. Desondanks werd de voorstelling goed ontvangen.  We hadden zelf een aantal dingen waar we niet zo tevreden over waren. Er lag teveel nadruk op het educatieve aspect.  Ineke en Anja willen graag sommige muziekstukjes  wat langer door spelen. Ook was de voorstelling her en der erg statisch en gebruikten we veel te veel woorden. Daarom heb de tekst aangepast. De grote stukken uitleg zijn verdwenen en op een andere manier teruggekeerd. Op dusdanige wijze dat we minder woorden nodig hebben. Ook is de rol van de prinses wat pittiger geworden en ze niet meer het brave, slimme, zeer gehoorzame meisje dat ze eerst was.  De prins en prinses zijn wat meer broer en zus geworden. Ze kibbelen met elkaar en dagen elkaar uit maar, ze kunnen ook niet zonder elkaar en ze houden nu allebei van zingen. Dat was tot nu toe nog niet zo.  Ik ben heel benieuwd hoe de nieuwe versie gaat bevallen.

Na meer dan een jaar voorbereiding speelde ik vandaag voor het eerst Prins zoekt vrouw. Over prins Tristan die het maar niet lukt om verliefd te worden op een prinses. Er dan door zijn vader op uit wordt gestuurd om zijn ware liefde te gaan zoeken en dan uiteindelijk met prins Tobias thuiskomt. Zijn grote ware liefde.  Ik speelde de voorstelling in het kader van Griftpark kleurt roze. Een onderdeel van het Midzomergrachtfestival dat jaarlijks in Utrecht plaatsvindt. De ouders vonden het een hele leuke voorstelling. De kinderen reageerden er ook zeer goed en positief op. Voor hen was het geen probleem dat Tristan niet met een prinses maar met een prins ging trouwen.  Voor een jongetje van vier jaar was dit zijn eerste poppenkastervaring en hij heeft er van genoten. Wel heb ik hem even in de poppenkast laten kijken omdat hij graag wilde weten hoe ik het allemaal deed en ik liet hem zien hoe ik een pop op mijn hand deed. Er was ook een meisje van tweeënhalf jaar oud. Ze heeft misschien nog niet zoveel van de voorstelling begrepen maar, ze heeft de hele voorstelling geconcentreerd zitten kijken.  Naar een voorstelling die toch al gauw drie kwartier duurde.  Het blijft bijzonder dat ik dat voor elkaar krijg. Het was wel heel erg warm. De poppen plakten ondanks mijn speelhandschoenen aan mijn handen. Gelukkig was de locatie niet zo warm en kon het publiek bij mij even komen afkoelen. Het was een geslaagd optreden. Op kerstavond keer ik weer terug naar de Griftsteede. Dan speel ik er weer mijn Kerstverhaal.

De speeltuin Rivierenwijk aan de Dollardstraat in Amersfoort had haar jaarlijkse open dag. Het was mooi weer en er was van alles te doen. Popcorn, ijsjes, schminken, ballon vouwen, street dance en een voorstelling van mij. In eerste instantie had ik bedongen om binnen te spelen. Maar het was zulk mooi weer en om alle kinderen naar binnen te krijgen zou een hele klus worden. Daarom ben ik met de mobiele poppenkast toch buiten gaan staan.  Van mijn geluid zou ik alleen de microfoon hoeven te gebruiken ware het niet dat de geluidsman niet de juiste kabel had om mijn microfoon bij zijn geluidstafel er in te prikken. Dus toch maar mijn eigen geluidsset gebruiken.  Ook bij dit optreden gold weer dat je met een handje vol publiek begint en zodra je begint komt uit alle gaten en hoeken uit de speeltuin publiek naar de voorstelling kijken. Ik speelde  ‘De sterkste, dat ben ik!’ Dat is een voorstelling die ook voor iets oudere kinderen nog erg leuk is. Zelf volwassenen moeten om een aantal grapje lachen. Zoals Roodkapje die niet van het padje af mag gaan of de Wolf die een hele reeks parfummerken noemt om te raden naar de geur die Roodkapje op heeft. (rozengeur van de rozenzeep van haar moeder) Aan het eind van de voorstelling als ik de mobiele poppenkast weer heb afgedaan vraag ik bijna altijd wie er nu daadwerkelijk de sterkste zijn van de hele wereld. Het antwoord is de moeders/mama’s. De moeders en oma’s die meekijken beamen dat ook altijd.  Zo ook nu.  Er was echter een jongetje dat gaf als antwoord de Heere God is de sterkste. Tja, daar had ik even geen antwoord op.

Theater de Flint en Theater De Tuin hebben hun programma voor het nieuwe seizoen online gezet. Ook ik heb de speellijst op de website aangepast en alle voorstellingen in het nieuwe seizoen staan er al op.  Maar de speellijst voor het komend seizoen (2017-2018) is vanaf nu ook als pdf beschikbaar. Ga in het menu naar poppentheater. Klik daar op openbare voorstellingen. Dan krijgt u de pagina over de vaste locaties van Poppentheater Cassiopeia te zien. Iets naar beneden scrollen en als u uw naam en mailadres invult en op toesturen klikt, krijgt u binnen enkele tellen de speellijst in uw e-mailbox. Het is een bestand heeft als titel:  speellijst 2017-2018. Voordeel is ook dat u op de hoogte wordt gehouden van Poppentheater Cassiopeia.  Om het u helemaal makkelijk te maken kunt u ook via dit bericht de pdf aanvragen:

Fout: Contact formulier niet gevonden.

 

Er is weer een nieuwe video  toegevoegd aan de website. Een video over het opbouwen van de poppenkast. Het is gefilmd met een time-lapse. Want om nu 45 minuten naar het opbouwen van de poppenkast te gaan zitten kijken? Nu duurt het opbouwen van de poppenkast ongeveer een minuut. (Was dat in het echt ook maar zo!)  Ik heb er een toepasselijk muziekje onder gezet. Het is wel een beetje jammer dat de zon ging schijnen, waardoor er een lichte waas is ontstaan. Ik heb dit filmpje gemaakt met de tablet en de stop motion studio app. Dat is een app waarmee je ook stop motion filmpjes kan maken. In dit geval liet de app om de 5 seconden een foto maken. Als je die achter elkaar afspeelt heb je net als bij stop motion een filmpje met beweging. Zie je bij het laatste beeld dat ik de achterdoek vergeten ben naar beneden te doen? Ook had ik weer last van discolicht. Nu blijkt dat lamp 8 een los contact heeft. Natuurlijk precies bij een aangegoten deel dat je niet kan vervangen. Dat wordt een nieuwe aanschaffen. Veel plezier bij het kijken van deze nieuwe video.

Wat is de grootste vogel die Papageno ooit gevangen heeft? Was een vraag van een aantal kinderen nadat ze de voorstelling Tamino en de Toverfluit hadden gezien. Ik speelde hem op de eerste tropische dag van 2017 bij Haa…in de maat in Oud-Vossemeer. Er waren naast mijn voorstellingen ook allerlei muziekuitvoeringen en workshops te doen die met muziek te maken hadden. De voorstellingen vonden gelukkig plaats in een tent.  Het middenstuk was open zodat de wind er af en toe door heen kon waaien. Wat was het warm. Ook kwam collega Irene Laros kijken. Ze woont in Oud-Vossemeer. Door het mooie weer was het ook niet zo heel erg druk. Maar het publiek dat er was heeft van de voorstellingen genoten. Het was een heel dankbaar publiek en ze deden leuk mee ondanks de hitte. Om nu even terug te komen op de vraag die ik net stelde. Ik zei dat Papageno  niet zo’n goede vogelvanger was en van grote vogels had hij al helemaal geen kaas gegeten. Hij vangt vooral kleine vogeltjes. Op de vraag hoeveel hij er gevangen had kon geen antwoord geven. Veel zullen het er wel zijn. De koningin van de nacht wil namelijk elke dag nieuwe vogeltjes van hem hebben.

Omdat de stadsboerderij Molenweide in de wijk Laak in Den Haag 15 jaar bestond werd het Wijk Poppentheater gevraagd om daar een voorstelling te spelen. Naast de voorstelling was er van alles en nog wat georganiseerd voor de kinderen. Die kregen een blad met daarop alle activiteiten die ze konden doen. Veel kinderen stonden al voordat het evenement begon te trappelen van ongeduld bij de ingang.  De vorige dag had het Wijk Poppentheater ook al een voorstelling gespeeld en de veel kinderen hadden nu daadwerkelijk een verhaaltje voorbereid om na onze voorstelling te gaan spelen in de container. Het was vandaag de vuurdoop voor Land zonder Lied.  Gelukkig reageerden de kinderen goed op het verhaal. Ze deden goed mee en de mensen van de stadsboerderij vonden het wonderlijk dat de kinderen bleven zitten.  We hadden het weer mee. Nou ja,  de zon scheen fel en de kinderen zaten wel pal in de zon. En het waaide eigenlijk net iets te hard. Waardoor de jurkjes van de poppen opwaaiden en de kinderen mijn handen hadden kunnen zien. Het was voor ons (Muzette en ik) een leerzame voorstelling.  We hebben nu kunnen ervaren waar wat meer vaart moet, waar het wat minder moet worden uitgelegd door ons maar, meer met de hulp van het publiek. Na onze voorstelling mochten de kinderen weer de container in. Ze zijn allemaal zo enthousiast en willen het liefst allemaal tegelijk.  Een van de kinderen vond het keigaaf dat ze in de container heeft mogen spelen.

Gisteren speelde ik op de DoeMeanderDag van openbare basisschool De Meander in Delfgauw. Twee keer de voorstelling ‘Sofie en Najib vieren feest’ in de mobiele poppenkast. Toen ik de school binnenging zag ik op een papier aan de muur dat ik op het schoolplein zou spelen. We hadden niets over de locatie van de voorstellingen afgesproken en ik ging er voor het gemak van uit dat het binnen zou zijn.  Samen met de contactpersoon liep ik naar de beoogde speellocatie. Buiten een voorstelling spelen met de mobiele poppenkast is prima maar,  de kinderen zouden pal in de zon zitten. Er stond weliswaar een zacht briesje, toch was het er snikheet.  Om kinderen een half uur lang in de volle zon stil te laten  zitten vind ik geen goed idee.  Nergens op het schoolplein was een schaduwrijk plekje. Ook hadden ze niet een partytent waarmee de kinderen even uit de zon zouden kunnen zitten. Heel verstandig hebben we het optreden naar binnen verplaatst. De kinderen en hun ouders even uit de zon en het kwam de concentratie van de kinderen natuurlijk ook ten goede. Geen afleiding door rond rennende en gillende kinderen. Door deze maatregel kwamen er waarschijnlijk wel wat minder kinderen kijken dan de bedoeling was. Had ik buiten gestaan dan komen er natuurlijk veel meer kinderen kijken. Want dan is de kans groter dat ook bovenbouw kinderen komen kijken. Het waren ondanks de warmte het was 27 graden buiten twee leuke voorstellingen. Alleen vlak voor de tweede voorstelling had  de versterker ineens geen stroom meer. Gelukkig was de stroom niet uitgevallen. Kennelijk is er iets mis het verlengsnoer. Of heeft op een of andere wijze de stekker er niet goed ingezeten. Want toen ik de versterker rechtstreeks op het stopcontact aansloot deed de versterker (phieuw, gelukkig) het weer.

Omdat men zich vaak geen beeld kan vormen wat een mobiele poppenkast is heb ik besloten er een kort filmpje van te maken waarin ik de mobiele poppenkast die ik gebruik toon. Een mobiele poppenkast wordt ook wel schouderkast of wandelende poppenkast genoemd. Zie hier  het YouTube filmpje