mobiele kast nieuw frame Zoals je op de foto kan zien ziet het nieuwe frame (linker foto) er  een stuk steviger uit dan het oude frame (rechter foto). Toen het nieuwe frame, waar ook nog een paar aanpassingen aan moesten worden gedaan, geschilderd was, was tijd om de doeken van het oude frame af te halen.  Er kwam een half kapot frame uit tevoorschijn.

Tussentijdse reparaties

Het oude frame had een al een paar keer een kleine reparatie gehad. Zo is de bovenste balk aan de voorkant in zijn geheel vervangen en de onderste achterbalk ook. Het kleine balkje bij de speelopening had het ook al een keer begeven en is vervangen door een nieuw stukje hout.

Toen de doeken er af waren bleek dat veel balkjes bijeen werden gehouden door de doeken. Was op sommige punten het hout gespleten en zaten de schroeven los. Het is een wonder dat hij niet tijdens een voorstelling al een keer in elkaar is gestort.

Nieuwe frame

Bij de eerste versie van deze poppenkast had ik nog een stok achter op mijn rug en hing de kast op mijn schouders met pilotenband. (Autogordels zijn er ook van gemaakt.) Toen verscheen er een rugzakframe in de kast. De latjes waren dun  en het toneeltje kon ik nog inklappen met een scharnier.  Hierdoor ging na verloop van tijd het toneeltjes steeds verder naar beneden hangen, wat ik weer corrigeerde met een haakje en oog.

Bij het frame wat er op volgde en het zo’n dikke 10 jaar heeft volgehouden heb ik het toneeltje vast gemaakt aan de kast door het uit een stuk te laten bestaan. Bij het nieuwe frame heb ik dat doorgevoerd, alleen zijn nu de balken wat dikker en ook zijn de planken wat breder. Hij is hierdoor ook wat zwaarder geworden. Wat nieuw is bij dit frame is het speelplankje. Dat had de vorige versie nog niet. Ik had een speciaal stuk karton als ik een speelplankje nodig had.

Onzichtbaar

In eerste instantie had ik een doorzichtige blauwe doek voor mijn gezicht. Ik kon alles goed zien en van de andere kant kon je mij nauwelijks zien. Toch was dit brandbaar materiaal en het was synthetisch. Via Showtex uit Soest ben ik er achter gekomen dat er doorzichtig doek bestaat dat Gobelin Thule heet. Dat is ook doorzichtig en als er strijklicht op valt ben ik niet te zien. Schijnt de zon of een spot recht op je gezicht dan kan iedereen je wel goed zien. Daarom zitten er nu twee stukken  Thule voor mijn gezicht. Waardoor ik nauwelijks nog te zien ben. Die twee stukken Thule zijn geleverd door Theatex uit Vinkeveen. Het waren stukjes afval voor hen en kreeg ze daarom gratis.

 

Nu maar hopen dat het nieuwe frame ook weer net zo lang meegaat.

 

De mobiele poppenkast wordt zoveel gevraagd en daardoor zoveel gebruikt dat het binnenwerk van de poppenkast hoognodig aan vervanging toe is. Doordat de kast mobiel is beweegt ook het houten frame wat in de kast zit ook en daar heeft het hout van te lijden. Vooral op sommige verbindingspunten  is de kast zwak geworden en wordt het geheel door de bekleding in bedwang gehouden. Gelukkig kan ik daardoor de kast nog steeds gebruiken maar schroefjes opnieuw aandraaien helpt niet echt meer.

Daarom gaat er een nieuw binnenwerk voor de kast worden gemaakt. De afmetingen blijven wel hetzelfde.

Ook al komen koning Willem-Alexander en koningin Maxima dit jaar naar Amersfoort, Poppentheater Cassiopeia krijgen ze (helaas) niet te zien.  Mijn collega Lejo, je weet wel die van Sesamstraat met de vingers met oogjes mag wel voor ze spelen.

Poppentheater Cassiopeia speelt dit jaar om 11.15 uur eerst in Scherpenzeel en dan traditiegetrouw bij het Pannenkoekenrestaurant ‘De Waegh’ in Nijkerk. Ik ben er om 13.30 uur, 14.30 uur en 15.30 uur te zien.

Op beide locaties speel ik ‘Bennie Billenbijter’

Met Sofie en Najib vieren (Paas)feest kwam er een einde aan seizoen 2018-2019 op de vaste locaties van Poppentheater Cassiopeia. Uit ervaring van voorgaande seizoenen blijkt dat het publiek vanaf mei andere dingen gaat doen. In veel gevallen is het mooi weer en niet te vergeten de grote vakantie komt er al weer aan. Dan is een poppentheatervoorstelling bezoeken wat minder in trek. Bij de Brinkhorst kwamen dit seizoen ongeveer 280 bezoekers naar een of meerdere voorstellingen kijken.

Natuurlijk speelt het poppentheater op diverse plekken in Nederland een voorstelling. Bij de Griftsteede in Utrecht,  Moods in the Woods festival in Katwijk aan Zee en nog veel meer. Kijk in de speellijst voor data, tijden en plaatsen.

Seizoen 2019-2020

In oktober keert het poppentheater weer terug bij Natuurboerderij de Brinkhorst en ook bij Theater de Tuin. Om precies te zijn in de herfstvakantie. Bij de Brinkhorst opent het seizoen met de nieuwste voorstelling ‘Jan Klaassen en de baby’. Bij theater de Tuin  is ‘Pelle past op’ de eerste voorstelling van het nieuwe seizoen.

Vanaf oktober tot en met april is dan weer iedere maand een voorstelling te zien.

Jan Klaassen en de Baby is nu officieel toegevoegd aan het repertoire.  Het is een poppenspel in de traditie van het Jan Klaassenspel. De voorstelling kan vanaf nu geboekt worden. Hij duurt ongeveer een half uur en is geschikt voor 5 jaar en ouder.

Voor de inhoud van het verhaal klik hier.

De laatste voorstelling van het seizoen bij Natuurboerderij de Brinkhorst is op maandag 22 april 2019 om 15.00 uur. Het is dan ook 2e paasdag. Daarom staat de voorstelling ‘Sofie en Najib vieren feest’ in het teken van Pasen. Ook bij de Brinkhorst is dan van alles en nog wat te beleven.

Het is de bedoeling om na de grote vakantie wederom voorstellingen te gaan spelen bij de Brinkhorst.

Wil je je aanmelden voor de voorstelling op 22 april dan kun je hier klikken.

Jan Klaassen en KartijnLangzaam maar zeker krijgt de Jan Klaassen voorstelling vorm. De voorstelling wordt op dit moment druk gerepeteerd.  Tijdens het repetitieproces veranderen er nog constant dingen. Er komt hier en daar nog een stukje tekst bij. Er verdwijnt hier en daar een stukje tekst. Ook staan er nieuwe ideeën tijdens het spelen van het verhaal.  Ik zal een voorbeeld noemen.

Nieuw idee

In het verhaal valt Katrijn flauw van de handkus van Don Juan. Hij wil haar op de mond gaan kussen.  Maar net op het moment Don Juan aanstalten maakt tot de zoen, komt Katrijn bij en staat op waardoor Don Juan met zijn gezicht op de grond klapt. Toen ik het scenario aan het schrijven was heb ik dit nog niet bedacht.

Punch and Judy

Omdat ik een aantal scenes uit het Punch and Judyspel (De Engelse Jan Klaassen) geweldig vind, wil ik die zelf ook spelen in mijn Jan Klaassenspel. De taalgrap waarvan ik dacht dat hij onmogelijk zou zijn is me toch gelukt om hem te vertalen naar het Nederlands.  De grap in Punch and Judy is dat Judy vertelt dat ze hun baby  Bill hebben genoemd omdat hij aan het einde van de maand kwam.  Aan het eind van de maand volgen de rekeningen en in het Engels is dat een bill.

In mijn versie wilde Jan zijn zoon Nota noemen vanwege het einde van de maand, alleen Katrijn vond Jan toch een leukere naam. Het heeft enige moeite gekost om het juiste woord voor rekening te vinden dat ook nog een beetje als een voornaam klinkt. Factuurtje of rekening klikt niet echt als een voornaam.

De komende tijd, tussen het voorstellingen spelen door, blijf ik repeteren en schaven aan de voorstelling. Dan kan ik een paar stukjes laten zien tijdens de volgende bijeenkomst van de Jan Klaassen Academie.

 

In een vorige blog schreef ik dat Theater de Tuin een andere koers is gaan varen en minder poppenspel wil. Volgend seizoen zou ik weer minder te zien zijn dan het huidig seizoen. Pas vanaf 3 november. Volgend seizoen geen voorstellingen van mij in de herfstvakantie. Maar de vrijwilligers van de Kindertuin hebben de koppen bij elkaar gestoken en vonden dat ik best nog twee extra voorstellingen zou kunnen komen spelen.

Dat ga ik dus ook doen. Nu ben ik net als dit seizoen toch 2 keer te zien in de herfstvakantie en 2 keer te zien in de voorjaarsvakantie.

De laatste voorstelling bij Theater de Tuin is een beetje bijzonder. Er is dan een Spaanse week bij Theater de Tuin aan de gang. Daar ben ik op dit moment Jan Klaassen en Don Juan voor aan het maken.

De voorstelling van 3 november komt hierdoor wel te vervallen.

Jan Klaassen en KatrijnZoals in een eerder bericht gezegd, volg ik op dit moment de Jan Klaassen Academie in Amsterdam. Hier leer ik het traditionele Jan Klaassenspel spelen.  Een verhaal met vaste personages en scenes.  Op de foto hiernaast zie je mijn eerste Jan en Katrijn. Maar deze twee zijn te klein. Daarom heb ik nu een nieuw stel gemaakt.

Een nieuwe Jan en Katrijn waarvan de kop een stuk groter is dan het vorige koppel.  Ook de handjes zijn groter. Voor Jan ben ik zelfs naar een souvenirwinkel gegaan in Amsterdam om klompjes te kopen.

Nieuwe manier van poppen en handjes maken

Bij deze poppenkoppen ben ik op een andere manier te werk gegaan dan voorheen.  Ook in een vorig blogbericht vertelde ik over de workshop van Henk Boerwinkel over het maken van koppen van papieren plakband ook wel aquareltape genoemd. Die techniek heb ik bij de nieuwe koppen toegepast. Eerst met Artista een kop geboetseerd en daar dan met het plakband in kleine strookjes over heen. Eerst een laag bruin, dan wit en dan weer bruin.

Artista is nogal kwetsbaar.  Als je niet 0ppast sla je zo een stuk af. Doordat er nu plakband overheen zit zal dat niet meer zo snel gebeuren. Als de lijm van het plakband is opgedroogd wordt het knoeper hard en de kop op zichzelf blijft licht.

De muts van Katrijn

De muts van Katrijn had nog wel wat voeten in aarde. Het lukte maar niet om haar muts goed te krijgen. Uiteindelijk door hem minder strak aan te trekken,  is het nu een goede muts geworden. Eerdere versies leken er op alsof ze een dot slagroom op haar hoofd had. Toen heb ik nog een leuk bandje voor de muts gezocht en dat maakte het geheel af.

Nu Don Juan en de baby nog. Daarvan is de kop ook al klaar. In de planning ligt ook nog de dood van Pierlala, de Duivel, de generaal en de beul van Haarlem. Ook de huisbaas, agent en boef horen nog tot de uitbreidingsmogelijkheden.

Hieronder de nieuwe Jan en Katrijn. Ook hun handjes zijn van papieren plakband.

Jan Klaassen en Kartijn

Met de voorstelling ‘Prins zoekt vrouw’ kwam er een einde aan het seizoen bij Theater de Tuin. Na afloop van de voorstelling kwam een opa mij complimenteren voor het feit dat ik zo’n onderwerp aan durf. Het gaat tenslotte over een prins die verliefd wordt op een prins in plaats van een prinses. Dat valt niet bij iedereen altijd in goede aarde.  Bij een andere keer dat ik dit verhaal speelde zijn mensen wel eens weggelopen.

Maar het seizoen 2018-2019 bij de Kindertuin zit erop. Ook al loopt het seizoen nog door tot en met april.  Het bestuur van de Tuin heeft er voor gekozen om mijn poppentheater minder te programmeren. Dat is spijtig maar het is niet anders. Aan de andere kant is het wel zo dat naarmate de dagen lengen en het mooier weer wordt het publiek minder snel geneigd is om naar het theater te gaan.  Hierdoor gingen in het verleden wel eens voorstellingen niet door.

In seizoen 2019-2020 zal Poppentheater Cassiopeia ook weer te zien zijn bij Theater de Tuin in Leusden. Zodra bekend is welke data verschijnen ze natuurlijk in de speellijst.

Bij Natuurboerderij de Brinkhorst speel ik pas op 2e paasdag de laatste voorstelling van het seizoen. Dat is op 22 april.