Promovideo voor Klabu

Twee weken geleden kreeg ik een mailtje van een medewerker van DPPLR. Dat is een productiebureau die reclamefilms produceert. Voor een nieuw project zochten ze een poppenspeler die voor de camera twee poppen zou kunnen bespelen.  Het project behelst Klabu, een goede doelen organisatie die zich inzet voor vluchtelingen en door middel van sport verbinding probeert te creëren tussen mensen. Ze hebben een eigen clubhuis, net geopend deze maand in Amsterdam, en een eigen sportkledinglijn en winkel.

Na wat gesteggel over de te betalen vergoeding heb ik besloten om met ze mee te doen.  Ik zou een reiger en duif gaan bespelen. Beide vogels komen voor het logo van Klabu. Die vogels zouden een potje voetbal en basketbal gadeslaan. De poppen die gebruikt gingen worden moesten nog komen uit Israël.  Vlak voordat de opnamedag zou zijn kwamen de vogels binnen en kreeg ik ze via een onlineverbinding te zien. De poppen zien er zeer mooi en natuurgetrouw uit. Maar eigenlijk is de reiger ten opzichte van de duif te klein.

De twee vogels zijn eigenlijk niet te bespelen. Je kunt je hand er niet insteken en stokjes eraan maken om de kop bijvoorbeeld mooi te laten draaien kan niet. Je zou bijna kunnen spreken dat het twee opgezette vogels zijn. Met de regisseur de shots die gedraaid moesten worden doorgenomen en dat was de voorbereiding. Gelukkig hoefde ik geen tekst uit mijn hoofd te leren. Als er tekst wordt gebruikt wordt dat naderhand ingesproken. Ook gaan ze gebruikmaken van speciale visuele effecten. Zoals een snavel die open en dicht gaat of een oog dat knippert. De meeste uitdaging voor de special effects man gaat zitten in het laten vliegen van de reiger.

De draaidag of opnamedag

De opnames zouden plaatsvinden in een basketbalkooi in Amsterdam Oost. Aan de overkant van het water lag dierentuin Artis. Voor mij en voor alle andere figuranten in de film begon de dag om 10.15 uur. Gelukkig was het droog en scheen de zon. Ze hadden voor de hele dag slecht weer voorspeld. Het slechte weer, regen, kwam pas in de loop van de middag. Ook was het niet zo warm. We konden ons opwarmen in het gedeelte van het gebouw waar normaal gesproken de anonieme drugsverslaafden zorg zit.
Nu kreeg ik de vogels die een rol zouden gaan spelen in het echt te zien. Waar ik al bang voor was, klopte. Ze zijn mooi om neer te zetten maar echt te bespelen zijn ze niet. Beide vogels hadden ook een set extra vleugels zodat de vleugels nog in een andere stand gezet konden worden. Die vleugels zijn niet gebruikt tijdens de opnames.  De vleugels van beide vogels zaten niet vast. Met lange spelden zaten ze vastgeprikt in het lijf van de vogel.

Volgens het draaiboek was ik als eerste aan de beurt voor de opnames en aan het einde van de dag. Er tussenin waren de opnames met de figuranten. Echt veel te bespelen viel er niet. Het was meer in beeld houden van de twee vogels en die dan een beetje heen en weer bewegen. Doordat de vogels al in een bepaalde stand stonden en daar niet van afgeweken kon worden omdat je dan de pop kapot zou maken, is het lastig bespelen.

Het merendeel van de opnames zaten de vogels gewoon stil. De een op de ring van de basket en de andere op het doeltje van het voetbal. Dat voor de gelegenheid helemaal wit was geplakt. De set dresser en ik werden wel steeds handiger in het plaatsen en weghalen van de vogels. Het is maar goed dat ik gezegd had dat ze visdraad moesten aanschaffen. Daar hebben naast de Gaffertape veel gebruik van gemaakt.

Regen, regen en nog eens regen

Langzaam schoven er wolken voor de zon en werd de lucht steeds grijzer. Niet veel later begon het te spetteren. Eerst zachtjes maar, daarna steeds harder. De poppen dekten we af met een vuilniszak. Pas als er weer een opname zou zijn haalden we ze weer van de vogels af. Ik had wel een beetje medelijden met de figuranten die moesten voetballen en basketballen en dansen. In de stromende regen in een dun sporttenue en dan maar net doen alsof het mooi weer is en de zon schijnt.

Op een gegeven moment was de regen zo hevig dat de opnames even moesten worden gestaakt. Ook een mooie gelegenheid om een hapje te eten.  Daar was door de producent van de video goed voor gezorgd. Aan het eind van de middag nam de buiigheid af en ging in de avond zelfs de zon nog even schijnen.

Het laatste shot was van de vogels die op de rand van een fontein zitten. Het logo van Klabu. Eigenlijk wilde de mensen van Klabu dat de reiger ook nog zijn poot op zou trekken. Maar dat zou betekenen dat de vogel kapot gemaakt zou moeten worden. Dus daar werd toch maar van af gezien.

Na 11 uur filmen stond alles er op. It’s a wrap zegt men dan in de filmwereld. Het signaal dat ik eindelijk huiswaarts kon keren, na het in ontvangst nemen van een sportshirt van Klabu als dank.

Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat.