Op 20 mei speelde ik voor een bedrijf uit Almere tijdens de opening van de eerste vestiging van het bedrijf.  Ze waren enthousiast en zeer tevreden ondanks, dat er niet zo heel erg veel kinderen met hun ouders naar de opening waren gekomen om het poppenspel te zien.  De kinderen die er waren gingen ook  weer zitten voor de tweede voorstelling die toch bijna precies hetzelfde was. Om het lijntje zo kort mogelijk te houden stuurde ik de rekening naar het hoofdkantoor.

De betalingstermijn verstreek maar de betaling bleef uit. Er een mailtje aan gewaagd om ze tot betalen over te laten gaan maar, dat mocht niet baten. Er waren problemen met het betalingssysteem geweest en ik mocht hiervan niet de dupe worden.  Op de laatste dag van juni zou er betaald zijn.

Toen werd het 30 juni en de betaling bleef uit. Dit keer maar de telefoon gepakt. De man van de financiën was er niet. (Werkt slechts 2 dagen per week voor dit bedrijf) De dag dat deze man er wel was weer gebeld en ook hij vond het allemaal  heel vervelend maar, het bedrag zou deze week (week 28) betaald worden. Toen er op woensdag nog geen geld was bijgeschreven heb ik naar deze man en de directeur een mail gestuurd en een sms naar de mevrouw die me in eerste instantie heeft ingehuurd. Natuurlijk zweeg men in alle talen.

Aan het eind van de week maar weer gebeld. Gelukkig de man van het geld stond me nu wel te woord. Ik gaf hem drie opties om de factuur alsnog te voldoen. Namelijk contante betaling, eenmalige incasso of de deurwaarder. Omdat de man van het geld niet zonder toestemming van de directeur transacties mag doen was deze man met handen gebonden en koos, hoe vreemd ik het ook vind, voor de laatste optie. Het incassobureau/ deurwaarder traject. Na het dit telefoongesprek heb ik  de aanmaning geschreven en per mail gestuurd naar directeur en de man van het geld. Ook een exemplaar per post naar het hoofdkantoor en de vestiging waar het optreden plaatsvond. Dan kunnen ze in ieder geval niet zeggen dat ze hem nooit ontvangen hebben.

Daarna ook de gerechtsdeurwaarder waar ik  al eerder zaken mee heb moeten doen gebeld voor de te ondernemen stappen. Nu maar hopen dat ze komende week met het geld over de brug komen. Want op een rechtszaak te moeten gaan voeren om betaald te krijgen, zit ik niet echt te wachten. Maar betalen zullen ze!!!

PVC folie en daar iets opplakken kan niet met elke soort lijm. De hobbylijm ik bij mijn vorige blogbericht gebruikt had liet na niet al te lange tijd los weer los. Ook ging het folie door de lijm bobbelen. Daarom heb ik een proefstrookje gemaakt met de lijmsoorten die ik in huis had. Bison Tix blijft goed vast zitten maar het pvc krijgt kuiltjes op de plek van de lijm. Houtlijm plakt niet en de hobbylijm laat ook weer snel los.

Toen heb ik maar de webwinkel gebeld waar ik de folie gekocht heb. Op hun site zouden tips staan welke lijm je gebruiken kan. Dat onderdeel van de site is echter nog niet ingevuld. De man van de de winkel adviseerde spray lijm. Lijm waar men foto’s mee vastplakt.  Uit erfenis heb ik zo’n bus met spray lijm gekregen en heb die direct uit de kast gepakt en inderdaad, de folie gaat niet bobbelen alleen moet het wel eerst goed droog zijn voor het goed vast blijft zitten.

Doordat ik nu PVC folie heb voor het schimmentheater wil ik het huisje van de rovers uit de Bremer Stadsmuzikanten ook aanpassen.  En heb de omtrek van het huisje op de folie geplakt. Nu zal ik geen last meer hebben van de tafel die in het huisje staat. Ook de twee krukjes die bij de tafel stonden zijn weer teruggekeerd. De scene bij het huisje speelt zich af in de avond/nacht. Ik gebruik van de ledlamp dan de kleur blauw. Echter de binnenkant van het huisje is dan net zo blauw verlicht als de buitenkant. Dat is natuurlijk wat minder leuk. Hier is nu verandering in gekomen. Ik heb nog een boel kleurfilter over want, ik gebruik nu led spots in de poppenkast. Wie bewaard die heeft wat.  Laat ik nu net een filter hebben die bijna overeenkomt met de kleur blauw van de ledlamp van het schimmentheatertje! Dus op de folie het blauwe kleurfilter geplakt en nu schijnt er wel een andere kleur licht in het huisje dan daar buiten. De roverhoofdman kan nu zelfs in het huisje zogenaamd het licht aan doen. Wat misschien wel een beetje jammer is, is dat als ik nu weer dag laat worden het buiten het huis groen wordt qua lucht. Maar goed het huisje staat in het bos. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat bevallen.

Er veranderen nog steeds dingen bij het schimmentheater. Dat komt doordat je tijdens het spelen of repeteren tegen dingen aan loopt. Een van die dingen is dat je met de schimmen soms last kan hebben van het decor. Je blijft er met je schim achter haken of je beweegt het decor omdat je met je schim er tegenaan komt. Omdat te voorkomen kun je tegen het scherm  transparante folie zetten. Maar welke folie is dan geschikt?  En waar vind je folie  die groot genoeg is om het hele scherm te bedekken. De dikte van overhead sheets is een goede dikte echter, die zijn alleen nog te krijgen in A4 en A3. Het scherm is een slagje kleine dan A2. Zo begint een hele zoektocht op het internet. Vervolgens kwam ik uit bij een winkel die kunstschilder benodigdheden verkoopt. Ze verkochten folie van 50 x 70 cm. Eenmaal bij de winkel aangekomen bleken ze het niet op voorraad te hebben maar ze konden het wel bestellen en werd een paar dagen geduld gevraagd. Ondertussen ben ik ook verder gaan zoeken op het internet en kwam uit bij de kunststofshop. Deze webwinkel verkoopt allerlei soorten kunststof. Ook transparant kunststoffolie. de kunststofsoort is PVC. De vellen die je kan bestellen zijn 140×100 cm. Uit zo’n vel gaan dus vier vellen. Ik heb direct drie vellen besteld. Twee dagen later had ik ze al in huis. De folie van de kunst schildersmaterialen winkel was er nog steeds niet.  Daarom heb ik die bestelling afgeblazen.

Waar je ook nog rekening mee moet houden is met het transport van de vellen. Voor de map die ik speciaal voor het schimmenvervoer heb gekocht zijn de vellen net iets te groot. Tenminste als ik ze het hele scherm laat beslaan. Daarom heb ik besloten om het scherm een tikkeltje kleiner te maken. Aan weerszijden heb ik een strook tape geplakt waardoor het scherm geen 55 centimeter maar 50 centimeter  is geworden. Hierdoor kunnen de transparante vellen 52 cm  breed zijn. Dan passen ze wel in de map voor transport.

Nu heb ik het decor voor het verhaal ‘De gebroken brug’ op een transparant vel geplakt. Nu heb ik geen probleem meer met het water onder de brug. Ook de brug zit nu vastgeplakt op de folie. Van de schimmen van dit verhaal heb ik alle plakbandjes vervangen. Een ander probleem was  dat de werkman niet meer kon gaan zitten om een dutje te doen. Voorheen zat er aan de rand hele rij lipjes om decor tegengehouden. Omdat die niet meer nodig zijn, vanwege dat het scherm schuin staat, is de werkman zijn lipje dat hem tegenhield kwijt. De oplossing is heel eenvoudig, na wat gepuzzel, een lange stokje wat zijn arm beweegt. Dan blijft hij weer zitten.

Verder zijn er kleine  wijzigingen aangebracht bij het schimmentheater. De bevestiging van de zijflappen is veranderd en nog niet zo heel lang geleden heb ik de plank met keyboardstatief verruilt voor een tafel. Omdat de plank met keyboardstatief minder stabiel bleek dan gedacht. Soms dacht publiek dat je op  de plank leunen kon waardoor het theatertje bijna ter aarde stortte. Met een tafel is dat verleden tijd.

In de muziektent van kasteel Duurstede stond ik met de poppenkast. Een sfeervolle plek. Eigenlijk leek het wel een soort theatertje. Ik speelde er tijdens speelkasteel. Een evenement dat georganiseerd werd door Stichting Kasteel Cultureel. Het thema was Ridders en Jonkvrouwen. Veel kinderen kwamen verkleed als ridder of jonkvrouw/prinses. Naast mijn voorstelling konden de kinderen geschminkt worden, cupcakes versieren (ze waren zo door hun voorraad heen), knutselen en er waren een aantal behendigheidsspelletjes. Ook kon je je laten portretteren in de stijl van Rembrandt en werden er  ridderverhalen verteld en voorgelezen. Natuurlijk kon je ook het kasteel van binnen bekijken.

De voorstellingen waren een groot succes. Vanwege de grote belangstelling heb ik zelfs een voorstelling extra gespeeld. De kinderen op de stoelen in de muziektent en op de grond. De ouders er voor het grootste deel langs de rand van de muziektent. Sommige kinderen vonden het zo’n leuk verhaal dat ze zelfs twee keer zijn komen kijken. Wat ik heel grappig vond, was dat de kinderen stukjes van de voorstelling gebruikten in hun spel.  Prikken met een zwaard in een bil spreekt kennelijk erg tot de verbeelding.

Twintig jaar geleden las ik in de Volkskrant in de rubriek Artiesten en Musici  een advertentie dat het Wijk Poppentheater in Den Haag voor de zomermaanden een poppenspeler zocht. Daar heb ik op geschreven, zo ging dat toen nog, en werd uitgenodigd om in  Jeugdtheater Pierrot kennis te komen maken.  Zo begon voor mij het eerste seizoen. Zo kon ik tijdens de zomermaanden toch een beetje geld verdienen. Met de tot poppenkast omgebouwde container heb ik al op heel wat pleinen gestaan in Den Haag.  Het waren niet altijd de makkelijkste plekken van Den Haag. Een keer heb ik zelfs achter een van mijn poppen aan moeten gaan omdat een kind hem uit de container weggriste.  Er was ook een seizoen bij dat bijna geen voorstelling door kon gaan omdat het zo verschrikkelijk hard regende en er geen kind het in zijn hoofd haalde om te komen kijken. Maar meestal, als de container opengaat, schijnt de zon. Iedere voorstelling is weer een feest. Ook als het regent blijven de kinderen rustig zitten onder de paraplu’s of parasols. Al eenentwintig jaar weet Mirjam Ghijsels samen met haar man Marque Fase het project Koos en Kleppie aan de man  brengen. Ik ben blij dat ik er al twintig jaar ook een steentje aan mag bijdragen. Nu maar hopen dat de container het nog een paar jaar volhoudt. Want die heeft toch wel te lijden van al het transport en weer en wind. Kijk in de speellijst wanneer ik weer te zien ben in de container in Den Haag en kom het feest een keer meebeleven.

Op woensdag 27  mei start het 21e seizoen van het Wijk Poppentheater in Den Haag. Koos en Kleppie Konténâh beleven weer nieuwe avonturen en laten weer mooie voorstellingen zien. Natuurlijk mogen ook dit seizoen de kinderen weer hun eigen voorstellingen spelen in de container. De tot poppenkast omgebouwde container staat  weer een in een groot aantal wijken in Den Haag. Kijk in de speelagenda wanneer Marcel er speelt.

Voor mijn schimmenspeltheater ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe tafel. De plank met keyboardstatief die ik nu gebruik is toch erg wankel. Zeker als je hem bijna in de uiterste stand zet zodat de plank hoger ligt dan een gewone tafel. Op zoek naar iets anders. De meeste tafels zijn rond de 72 cm hoog. Dan moet de tafel ook nog inklapbaar zijn vanwege het transport en niet al te zwaar en liefst op 90 cm hoogte in kunnen worden gesteld. Kampeertafels vallen dan af. Wel licht in gewicht en demontabel maar niet hoog genoeg.  Een echte werktafel van 90 cm hoog, voor gebruik in de horeca, dan maar? Nee, niet uit elkaar te halen en loodzwaar. Dan tref ik ook een bedrijf aan op het Internet dat horecatafels maakt die inklapbaar zijn 90 cm hoog zijn en stevig maar toch niet al te zwaar zijn (nou ja, 12 kilo)  en binnen 1 minuut op te zetten zijn. Daar hangt een stevig prijskaartje aan maar, je krijgt er een zeer degelijke tafel voor die tegen een stootje kan.

Toch maar verder gaan zoeken naar de tafel die een collega ooit bij Blokker heeft gekocht. Die kan je instellen op drie hoogtes waarvan 94 cm de hoogste is, is niet zwaar en de poten van de tafel zijn in te klappen.  Zowaar een plaatje van de tafel gevonden en natuurlijk Blokker gevraagd of ze er nog een hadden. Helaas, niet meer verkrijgbaar. Toen ook maar eens gaan zoeken op het type tafel. Zo kwam ik uit bij behangtafel. Nu blijkt de tafel van mijn collega een onderdeel te zijn van een behangtafel die uit 3 delen bestaat. Deze heb ik gekocht. Alleen heb ik nu wel twee tafels over. Maar, die komen vast nog wel een keer van pas.

Met schimmenspel ‘De Kiekeboe Krokodil’ kwam er een einde aan het theaterseizoen 2014-2015 bij  ‘De Brinkhorst’.  Ik heb niet alleen deze voorstelling gespeeld maar ook ‘De gebroken brug’ Dat kwam omdat we nog op een gezin moesten wachten dat gereserveerd had. Ze waren niet naar ‘De Brinkhorst’ gereden maar naar de standplaats van het poppentheater. Halverwege dit verhaaltje kwamen ze gelukkig al binnen. Er werd erg gelachen om de grapjes van de kikkers en om de krokodil die iedereen laat schrikken.  Bij het verlaten van de zaal kregen de kinderen nog een kleurplaat van de voorstelling en een spekje. Men ging vrolijk en enthousiast weer naar huis of ging de dieren van de boerderij bekijken.

Ik kan terugkijken op een leuk theaterseizoen. Hoewel de bezoekersaantallen sterk schommelen is de trend toch stijgend te noemen. Vanaf het volgend seizoen speel ik niet uitsluitend meer voor de peuters op deze locatie. Ik speel dan ook voor kinderen van 5 jaar en ouder daar een paar keer een voorstelling. In de speelagenda staan de data al genoemd. Nieuw is dat ik in december niet te zien zal zijn bij de Brinkhorst. Maar misschien ook wel. Ik hou die zondag in december vrij voor Gluren bij de Buren. Waar ik dit seizoen in het kader van dit festival bij de Brinkhorst heb gestaan.

Met de voorstelling bij de nieuwe bibliotheek in Almere kwam er voorlopig een einde aan het project Zauberflöte met het Faso Blazersensemble. Het orkest en Poppentheater Cassiopeia gaan ieder weer hun eigen weg. Wellicht dat de voorstelling nog op twee scholen te zien zal zijn maar, dan moeten wel alle orkestleden kunnen. Het was een heel leuk project. Het is ook heel leuk om live muziek bij een voorstelling te hebben. Het was voor mij een hele uitdaging om een opera die toch zo’n kleine twee uur duurt, terug te brengen tot een lengte die voor kinderen geschikt is. Ik vind dat daar zeer goed in geslaagd ben. Een van de orkestleden zei eens tijdens een van onze repetities dat ze nu eindelijk had begrepen waar de opera over ging.

Bij de voorstelling van vandaag had ik veel meer interactie met het publiek dan alle voorgaande voorstellingen. Dat kwam vooral doordat het publiek vrij jong was. Het werd daardoor een hele leuke voorstelling. Na afloop mocht een jarige (hij was 6 jaar geworden)  die met zijn partijtje de voorstelling bezocht het orkest dirigeren. In plaats van een stukje uit de voorstelling te herhalen speelde het orkest Lang zal hij leven.

Het is een zeer geslaagd bijzonder project. Jammer dat het voorbij is. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Tamino en de Toverfluit blijft voorlopig nog op het repertoire staan. De voorstelling is dan alleen zonder orkest.