Bij logeerhuis de Boomgaard van de Amerpoort in Baarn was de laatste voorstelling voor Sinterklaas dit jaar. Het was een aangepaste versie van Sofie en Najib vieren feest. Dit keer kwamen Sint en Piet ook in het verhaal voor.  In het logeerhuis logeren gedurende het weekend kinderen in de leeftijd van 5 t/m 25 jaar met een verstandelijke beperking. De groep waar ik voor zou spelen bestaat uit 10 personen. Echter er waren er vandaag 5 ziek. Gelukkig waren ze zo slim om van een andere groep ook nog wat kinderen te vragen, die ook nog wat meer respons zouden geven.  En dat gebeurde volop tijdens de voorstelling.  Het ene na het andere Sinterklaaslied moest worden gezongen.  Ook degene die niet konden praten genoten van mijn spel. Het is toch een heel bijzonder publiek.  Het was een fijne voorstelling. Toch heel anders dan de F-jes van FC Weesp waar ik de avond ervoor speelde.  Dat waren sowieso veel meer kinderen en dan ook nog eens overwegend jongetjes. Toch waren zij op een gegeven moment helemaal stil en keken vol aandacht naar het avontuur met het feestbeestje.  Nu op naar de voorstellingen voor kerst.

Eindelijk na 5 maanden wachten was het zover. De nieuwe auto opgehaald. Natuurlijk weer in de kleur geel en ook de sterren ontbreken niet.IMG_2595IMG_2545

De voorstelling bij theater de Tuin vandaag was ontzettend leuk. Vooraf, omdat het nog geen tijd was om te beginnen,  liet ik ze het klassieke stuk van Mozart horen. Het muziekstuk waaruit ‘Zie ginds komt de stoomboot’ of ‘Zwarte Piet ging uit fietsen’ is ontstaan. Een van de kinderen vond het Halloween muziek. Het klonk een beetje griezelig.  De kinderen deden tijdens de voorstelling heel goed en leuk mee. Ze moesten ook voortdurend om allerlei grapjes uit de voorstelling lachen. Ook de mama’s, opa’s en oma’s die erbij waren genoten volop van het verhaal en van de kinderen. Een van de kinderen die ik na afloop sprak vond het verhaal stoer. Sommige verlieten met rode wangen van spanning en opwinding  de zaal.

Met een optreden bij eetcafé Princesse in Nijkerk tijdens de intocht van Sinterklaas in Nijkerk is voor het poppentheater de cyclus van voorstellingen met Sinterklaas begonnen. Ik speelde ‘Een beestje voor Sinterklaas’ Nadat Sinterklaas op het plein was binnen gehaald, stroomden de papa’s, mama’s, opa’s en oma’s met (klein)kinderen binnen. Er kwam een meisje verkleed als Zwarte Piet op mij af. “Was jij ook niet bij de Koningslinde?” vroeg ze. “Heb je mij toen gezien?” vroeg ik. “Ja.” was haar antwoord. “Dat kan helemaal niet.” zei ik. “Er was helemaal geen Zwarte Piet bij die voorstelling.” “Nee!” zei het meisje. “Ik ben verkleed. ” Ondertussen bleven er maar mensen binnenkomen. Op een gegeven moment waren alle zitplaatsen bezet.

Dan toch maar kinderen op de grond voor de kast. Ik denk dat een aantal kinderen vast last hebben gekregen van hun nek. Zo dichtbij zaten ze. Natuurlijk was het zeer rumoerig en werd het niet stil. De kinderen waren wel stil en aandachtig maar de ouders niet. Er presteerde iemand het zelfs om tijdens het spel voor de kast langs te lopen. Ook was de hele voorstelling te zien op alle televisieschermen in het eetcafé. Een camera die ze aan een van mijn spots hadden geplakt registreerde de hele voorstelling. Ondanks alle herrie en rumoer tijdens de voorstelling was het een leuk optreden.

Zo speel je voor moeilijk lerende kinderen en dan weer voor demente ouderen, hun kinderen en kleinkinderen.  De voorstelling werd ook hier goed ontvangen. Een oude dame zat tijdens het inspelen en tijdens de voorstelling vrolijk mee te dirigeren. De kinderen die er waren vonden het een leuke voorstelling. Papageno vonden ze toch wel het leukste. Het was heel leuk om eens in deze villa, die vlakbij mijn huis staat, geweest te zijn. Het is een particulier verzorgingshuis. Normaal gesproken kom je hier niet. Je loopt en rijdt er alleen voorbij. Tot een paar jaar terug stond op deze plek een vervallen boerderij. Die is met de grond gelijk gemaakt en hebben ze er in dezelfde stijl een woonhuis voor teruggezet. Voorlopig laat de volgende voorstelling bij dit project weer even op zich wachten.

Vandaag is de nieuwe auto voor het poppentheater afgeleverd bij de dealer. Nu moeten de bumpers, spiegels en kentekenplaatverlichting nog geel worden gemaakt. Evenals de grijze voorbumper en waarschijnlijk ook de zwarte delen rond de achterlichten. Natuurlijk moet ook de belettering nog op de auto. Ook de sidebars,  de lat-om-lat en vloerplaat moeten nog in en aan de auto gemonteerd worden Dus wellicht eind volgende week of anders een weekje later steel ik met de nieuwe auto vast de show.

.

Alle drie de voorstellingen van Jodokus is jarig waren zeer goed bezocht. De foto gemaakt door de organisatie van het feest op het Eemplein, is van de laatste voorstelling.

Op de Kingmaschool een school voor speciaal basisonderwijs speelden het Faso blazersensemble en ik de voorstelling ‘Tamino en de toverfluit’ voor het eerst voor een kinderpubliek. Twee voorstellingen. Een voor onder- en middenbouw en een voor de bovenbouw.

De kinderen reageerden heel enthousiast. Sommigen gingen mee dirigeren en weer andere zaten met open mond te kijken. Wat ik voorspeld had gebeurde ook. Kinderen met vingers in hun oren. Nadat ze aan het geluid gewend waren zakten de vingers langzaam naar beneden.De leerkrachten vonden vooral de combinatie van poppenspel met orkest heel leuk. Want een orkest alleen zou wellicht te saai zijn voor dit soort kinderen. Ze hebben ook met verbazing naar reacties van de kinderen en collega’s zitten kijken en vonden het knap dat ze een voorstelling van drie kwartier vol hebben gehouden. Hun spanningsboog is niet zo groot. Veel van deze kinderen komen maar weinig met cultuur in aanraking en waren daarom extra blij met onze komst.