Terugkeer van de eenhoorn aangepast

In juli van dit jaar schreef ik dat er nieuwe voorstelling zat aan te komen. De voorstelling zit nu in de repetitiefase. Doordat ik de voorstelling ben gaan repeteren loop je tegen allerlei dingen aan. De voorstelling zoals ik hem in juli bedacht had klopte voor mijn gevoel niet. Er zaten veel overbodige dingen in om het verhaal te kunnen vertellen.

Overbodig

Het meisje waar ik in het bericht van 8 juli over sprak is uit het verhaal verdwenen. Ik had al een heel mooi fluitje gemaakt met de 3D-printer maar het afdoen van het fluitje leverde veel problemen op. Ook voegde het meisje (Pien) eigenlijk niets wezenlijks toe aan het verhaal. Ze fungeerde als een brug/doorgeefluik van de eenhoorn. Maar dat is helemaal niet nodig. Hup! Daar ging Pien. Uit het verhaal geknipt.

Nog meer wijzigingen

De prins veranderde van naam en uiterlijk. Prins Tristan doet nu weer mee in het verhaal. Dat alleen maar omdat de koning die aanvankelijk meedeed in het verhaal, eruit was geknikkerd en nu door de aanpassingen toch aan het eind van de voorstelling weer zijn opwachting mag maken. Hetzij in een bescheidener rol dan bij de eerdere versie. Tristan lijkt meer op zijn vader dan op zijn moeder vandaar de wijziging.

Deze koning is van handpop in een stokpop veranderd. Dat komt omdat aan het eind van het verhaal er drie poppen tegelijk zichtbaar zullen zijn. Bovendien is de koning nu heel snel te pakken. Ik hoef hem niet eerst aan te trekken. Ook de eenhoorn heeft een stok gekregen. Ook dit komt de grijpsnelheid en speelsnelheid ten goede.  De stok bij de eenhoorn was eigenlijk iets te lang. Daar natuurlijk weer een stukje van af gehaald. Nu kan de eenhoorn wel mooi bewegen en vooral beter buigen.

Ander einde

Het einde van de voorstelling voelde ook niet oké. De koningin die flauwvalt en naar haar bed afgevoerd moest worden. De dokter die uit de kerker gehaald moest worden. De prins die weer op zoek moest naar de eenhoorn en dan de eenhoorn verstoppen in de kerker. De koningin naar de kerker brengen en dan vindt pas de verandering van de koningin plaats. Veel te veel handelingen en wisseling van poppen nodig.

Dat moet anders kunnen dacht ik. Het moet een wat krachtiger einde krijgen. Nu verschijnt de eenhoorn in het paleis in de troonzaal aan de koningin. Dan valt ze nog steeds flauw. De prins doet zijn wens en de eenhoorn vervult de wens van Tristan. De koningin komt bij en verandert en is dankbaar. De koningin is haar kou en narigheid kwijt door de wens van de prins. Als beloning keert de vader van Tristan, die gevlucht was naar zijn ouderlijk huis, weer terug. Dat zijn veel minder handelingen en het verhaal wordt ook nog eens duidelijker. Voor de duidelijkheid als de koningin is genezen komt ook de dokter weer vrij en biedt ze haar verontschuldigingen aan. Aan de dokter voor het onterecht vastzitten en de lakei die ondanks alle narigheid die hij over zich heen kreeg, de koningin trouw bleef.

Zo zie dat een repetitieproces een hele voorstelling kan doen veranderen.