Mijn versie van het schimmenspel ‘De gebroken brug’ had ik al een hele tijd niet meer gespeeld. Ik heb het zeker niet meer gespeeld sinds ik mijn scherm schuin heb gezet. Omdat dit verhaaltje ook onderdeel moet worden van een langere voorstelling, heb ik hem weer eens geplaatst in het theater. Een van de brugdelen had losgelaten van de folie waar hij opgeplakt zat. Dat was weer snel hersteld. Daarna ben ik heel lang bezig geweest met de werkman. Die bleef maar niet goed op de brug staan. Hij schoot steeds  voorbij het stukje tape wat hem tegen moest houden. Dan denk je na over een betere fixatie. Klittenband? Magneetje? Uit eindelijk zijn het drie stukjes ijslolly stokje geworden. Die op elkaar geplakt en nu kan ik de werkman er tussen schuiven en blijft voldoende beweeglijk zonder dat hij losschiet. Daarna het verhaaltje weer een paar keer gespeeld voor de camera. Wat blijft het toch een leuk verhaal.