Met een optreden bij eetcafé Princesse in Nijkerk tijdens de intocht van Sinterklaas in Nijkerk is voor het poppentheater de cyclus van voorstellingen met Sinterklaas begonnen. Ik speelde ‘Een beestje voor Sinterklaas’ Nadat Sinterklaas op het plein was binnen gehaald, stroomden de papa’s, mama’s, opa’s en oma’s met (klein)kinderen binnen. Er kwam een meisje verkleed als Zwarte Piet op mij af. “Was jij ook niet bij de Koningslinde?” vroeg ze. “Heb je mij toen gezien?” vroeg ik. “Ja.” was haar antwoord. “Dat kan helemaal niet.” zei ik. “Er was helemaal geen Zwarte Piet bij die voorstelling.” “Nee!” zei het meisje. “Ik ben verkleed. ” Ondertussen bleven er maar mensen binnenkomen. Op een gegeven moment waren alle zitplaatsen bezet.

Dan toch maar kinderen op de grond voor de kast. Ik denk dat een aantal kinderen vast last hebben gekregen van hun nek. Zo dichtbij zaten ze. Natuurlijk was het zeer rumoerig en werd het niet stil. De kinderen waren wel stil en aandachtig maar de ouders niet. Er presteerde iemand het zelfs om tijdens het spel voor de kast langs te lopen. Ook was de hele voorstelling te zien op alle televisieschermen in het eetcafé. Een camera die ze aan een van mijn spots hadden geplakt registreerde de hele voorstelling. Ondanks alle herrie en rumoer tijdens de voorstelling was het een leuk optreden.

Zo speel je voor moeilijk lerende kinderen en dan weer voor demente ouderen, hun kinderen en kleinkinderen.  De voorstelling werd ook hier goed ontvangen. Een oude dame zat tijdens het inspelen en tijdens de voorstelling vrolijk mee te dirigeren. De kinderen die er waren vonden het een leuke voorstelling. Papageno vonden ze toch wel het leukste. Het was heel leuk om eens in deze villa, die vlakbij mijn huis staat, geweest te zijn. Het is een particulier verzorgingshuis. Normaal gesproken kom je hier niet. Je loopt en rijdt er alleen voorbij. Tot een paar jaar terug stond op deze plek een vervallen boerderij. Die is met de grond gelijk gemaakt en hebben ze er in dezelfde stijl een woonhuis voor teruggezet. Voorlopig laat de volgende voorstelling bij dit project weer even op zich wachten.

Vandaag is de nieuwe auto voor het poppentheater afgeleverd bij de dealer. Nu moeten de bumpers, spiegels en kentekenplaatverlichting nog geel worden gemaakt. Evenals de grijze voorbumper en waarschijnlijk ook de zwarte delen rond de achterlichten. Natuurlijk moet ook de belettering nog op de auto. Ook de sidebars,  de lat-om-lat en vloerplaat moeten nog in en aan de auto gemonteerd worden Dus wellicht eind volgende week of anders een weekje later steel ik met de nieuwe auto vast de show.

.

Alle drie de voorstellingen van Jodokus is jarig waren zeer goed bezocht. De foto gemaakt door de organisatie van het feest op het Eemplein, is van de laatste voorstelling.

Op de Kingmaschool een school voor speciaal basisonderwijs speelden het Faso blazersensemble en ik de voorstelling ‘Tamino en de toverfluit’ voor het eerst voor een kinderpubliek. Twee voorstellingen. Een voor onder- en middenbouw en een voor de bovenbouw.

De kinderen reageerden heel enthousiast. Sommigen gingen mee dirigeren en weer andere zaten met open mond te kijken. Wat ik voorspeld had gebeurde ook. Kinderen met vingers in hun oren. Nadat ze aan het geluid gewend waren zakten de vingers langzaam naar beneden.De leerkrachten vonden vooral de combinatie van poppenspel met orkest heel leuk. Want een orkest alleen zou wellicht te saai zijn voor dit soort kinderen. Ze hebben ook met verbazing naar reacties van de kinderen en collega’s zitten kijken en vonden het knap dat ze een voorstelling van drie kwartier vol hebben gehouden. Hun spanningsboog is niet zo groot. Veel van deze kinderen komen maar weinig met cultuur in aanraking en waren daarom extra blij met onze komst.

‘Een nieuwe vriend voor Wobbe’ was dit keer de keus van de leerkrachten van de kleutergroepen van  De Marke in Vathorst. De voorstelling vond plaats in het speellokaal. Het speellokaal bestaat uit twee delen. Je raadt het al: Een groot en een klein deel.  Omdat ik de zaal ken, ik ben al wat vaker op deze school geweest, had ik gevraagd of de lichtkoepel afgeplakt kon worden. Daar zouden ze dit keer voor zorgen.

Kwam ik vanmorgen om op te bouwen blijkt de conciërge niet de lichtkoepel van de grote speelzaal maar die van de kleine speelzaal lichtdicht gemaakt te hebben. Maar voor 70 kinderen is de kleine speelzaal toch echt te klein. Bovendien is de kans dat het een sauna wordt aanwezig.Gelukkig kan de wand tussen beide zalen worden weggehaald.Daardoor werd het niet te warm en stond de poppenkast in het meest donkere deel. Ook het weer werkte mee. buiten was het grauw en grijs.De drie voorstellingen waren een groot succes. Bij alle drie waren er kinderen die het nog  wel een keer wilden zien.

Begin november is het zover. Dan zal Poppentheater Cassiopeia een nieuwe auto krijgen om de poppentheaterspullen in te vervoeren. Deze week naar de beletteraar geweest om het ontwerp wat enige weken geleden gemaakt is te perfectioneren. Ook de nieuwe auto is geel maar een hele andere kleur geel  dan de huidige auto. De kleur geel is RAL 1023 en men heeft het verkeersgeel genoemd. Op de zijkant van de auto komen sterrenbanen met blauw metallic en kleine zilver metallic sterren.  Ook op de motorkap en op het dak komt een baan met sterren in allerlei groottes.  Op de zijkant komt natuurlijk ook de naam van het poppentheater en op de achterkant woonplaats, telefoonnummer en website adres.

De voorstellingen in de herfstvakantie bij theater de Tuin in Leusden zitten er op. Gisteren met veel plezier en voor een zeer enthousiast publiek ‘Stans reuzenontdekking’ gespeeld. Ook dit keer zaten er weer veel opa’s, oma’s met hun kleinkinderen in de zaal. Het jongetje dat afgelopen dinsdag zo’n mooie tekening van de regenboogdraak heeft gemaakt was ook weer van de partij. Hij genoot met volle teugen van de capriolen van Stan, reus Renzo en Bror de rover. Zijn moeder vindt het heel leuk dat ik  zijn tekening op mijn blog heb geplaatst.  Mijn poppenspel werkt ook zeer ontspannend. Volgens gastvrouw Kitty waren er een aantal moeders die hun oogjes niet open konden houden.  Ik kijk terug op een geslaagde week.

De tweede voorstelling in de herfstvakantie bij theater de Tuin in Leusden was de Regenboogdraak.  Het was een hele leuke voorstelling. De kinderen zaten helemaal in het verhaal en deden heel erg leuk mee. Na afloop was een jongetje van 4 jaar aan het tekenen geslagen omdat hij nog even moest wachten. Hij tekende Drako de Regenboogdraak na. Kwam steeds aan mij vragen welke kleuren hij moest gebruiken. Toen de tekening af waDrako de draak door AF4jrs werd hij met trots overhandigd aan mij. Ik vroeg of ik hem op het Internet mocht zetten en dat vond hij goed. Hij heet zoals je op de tekening kan zien Alexander. Hij spreekt vier talen (Nederlands, Frans, Engels en Spaans) en zit op een school waar Frans de voertaal is.

Op uitnodiging van Taletta Bierens was ik gisteren te gast in de Vertelschuur in Bloemendaal. Een zeer klein intiem theatertje annex atelier. De eigenaresse houdt van schimmentheater en had me daarom gevraagd. Ik speelde de Kiekeboe krokodil en na de pauze de gebroken brug.  Het publiek bestond voor een groot deel uit familie van Taletta Bierens. Dat geeft een optreden toch een andere sfeer. Dit publiek kende elkaar, terwijl dat bij andere openbare voorstellingen meestal niet het geval is. Het was een geslaagd optreden.  Het publiek vond het knap wat ik deed. Met een blij en voldaan gevoel ging ik weer naar huis. Het was het tweede optreden van deze dag. ’s ochtends had ik al voor een goed gevulde zaal bij theater de Tuin in Leusden gespeeld.